N-VA dient klacht in tegen schrapping bouw assistentiewoningen

Centrumlinkse coalitie negeert sociale noden Ledenaars

Afgelopen donderdag besliste de OCMW-raad meerderheid tegen oppositie om de bouw van 48 assistentiewoningen stop te zetten. Nochtans was dit een ijzersterk dossier dat tot april 2018 unaniem werd goedgekeurd door alle partijen, inclusief CD&V, die nu de doodgraver blijkt te zijn. Bovendien heeft deze centrumlinkse coalitie geen enkel alternatief, laat staan een visie op de sociale noden in onze gemeente. N-VA dient dan ook klacht in tegen de niet-plaatsing vanwege principiële en formele redenen bij het Agentschap Binnenlands Bestuur.

Het is onaanvaardbaar dat een dossier met ruim 80.000 euro (!) studiekosten, zonder enig alternatief in het vooruitzicht te stellen, in de prullenbak wordt gegooid. De vraag is dan ook welk sociaal beleid CD&V, Groen en De Coöperatie nog willen voeren. Want ook de tijdelijke kantoren voor de sociale dienst werden van tafel geveegd, terwijl onze personeelsleden in penibele omstandigheden moeten blijven werken. Ook hier is er nog geen enkele oplossing in zicht. Het oplaten van ballonnetjes die niet werden onderzocht of afgetoetst brengen ons geen stap verder en is een verantwoordelijk bestuur onwaardig.

Cruciale nota achtergehouden

Bij nazicht van de overwegingen om dit dossier stop te zetten bleek dat er wordt verwezen naar een nota die zou aantonen (1) “dat het project van de assistentiewoningen ernstige financiële risico’s inhoudt en de haalbaarheid ervan in vraag wordt gesteld,” (2) “dat, voor zover men marktconform wil verhuren, het lokale bestuur een flinke cent zal moeten bijdragen wil men deze flats verhuren,” (3) “dat leegstaande serviceflats in de naburige gemeentes niet snel verhuurd geraken, dat er in het meerjarenplan van het OCMW geen kredieten voorzien zijn voor dit project.”

Dat zijn straffe beweringen die voorbijgaan aan het feit dat er in de nota geen rekening wordt gehouden met (1) de specifieke situatie in Lede waarbij de assistentiewoningen complementair kunnen zijn aan het WZC Markizaat, (2) het project budgetneutraal is waarbij met een DBFM-contract[1] de gemeentelijke overheid zich beperkt tot het bepalen van het uiteindelijk resultaat en de private opdrachtnemer de risico’s draagt wat betreft ontwerp, bouw en financiering, (3) met dezelfde cijfers in de nota kan worden aangetoond dat er wel degelijk nood is aan assistentiewoningen in Lede: zo heeft onze gemeente het laagste aantal in vergelijking met onze buurgemeenten, met name 13, ten opzicht van Erpe-Mere met 167 waar overigens een nieuw project van 42 zorgflats in de steigers staat, (4) het aandeel 65 plussers in onze gemeente zal groeien van ongeveer 20% in 2017 tot pakweg 25% of 1 op 4 inwoners in 2027.

Ondanks het gewicht dat het gemeentebestuur geeft aan deze nota, werd deze achtergehouden voor de OCMW-raadsleden en niet opgenomen in het dossier dat werd goedgekeurd op de OCMW-raad afgelopen donderdag, wat meteen onze formele reden is voor een klacht bij het Agentschap Binnenlands Bestuur.

Geen prioriteit

Onze N-VA-fractie merkte in februari al op dat de bevoegdheid ‘assistentiewoningen’ geruisloos was geschrapt in het takenpakket van schepen van Sociale Zaken Geertrui Van De Velde (CD&V). Zoals nu blijkt, was dat een teken aan de wand. Bij gebrek aan een realistisch alternatief hanteerde de bevoegde schepen een eigenaardige interpretatie van het advies van de financieel directeur waarbij ze besloot dat er geen visum zou worden verleend voor de financiering van de assistentiewoningen. Nochtans adviseert de financieel directeur “om de financiële weerslag van dit project realistisch in te schatten en het resultaat te toetsen aan de prioriteiten van het bestuur.” Wie leest wat er staat kan alleen maar besluiten dat de bouw van assistentiewoningen geen prioriteit is voor dit bestuur. Zoveel duidelijkheid is echter teveel gevraagd.

Unieke kans gemist

In tegenstelling tot vele gerealiseerde assistentiewoningen in andere regio’s, hadden we in Lede de unieke kans om onze assistentiewoningen aan te bieden net naast het Woonzorgcentrum Markizaat. Dergelijke aanleunflats op wandelafstand van het woonzorgcentrum zijn vooral interessant voor een kwetsbare groep senioren die geconfronteerd wordt met fysieke of cognitieve problemen of die te maken hebben met de problematiek van vereenzaming en zelfredzaamheid. Ze zouden kunnen beroep doen op hulp vanuit het Markizaat, naar de cafetaria gaan om een kaartje te leggen of een babbel te doen, of het sociaal restaurant bezoeken dat er hopelijk ooit eens zal komen.

“Onbegrijpelijk dat deze kans niet met twee handen werd gegrepen. Het gevolg is dat onze ouder wordende bevolking die nood heeft om zich te vestigen in een assistentiewoning, gedwongen wordt om buiten onze gemeente op zoek te gaan of aan te kloppen bij dure commerciële privé-initiatieven,” zegt raadslid Stijn Droessaert.

“Je zal maar zeventig jaar of meer onder de kerktoren van Lede gewoond hebben om dan naar Mere of Wetteren of nog verder te moeten verkassen naar een duur commercieel privé-initiatief, waarvan we er enkele hebben zien verschijnen in Pano, Knack en andere media,” aldus nog Droessaert.

Lede verdient beter

Hiermee begint dit gemeentebestuur de nieuwe legislatuur met een gigantische blunder. “Hoe kan men nu, op een moment dat men nog bezig is met de omgevingsanalyse als voorbereiding op het bestuursakkoord en men dus nog geen zicht heeft op het toekomstig beleid, een dergelijke zwaarwichtige beslissing nemen? De argumentatie van dit gemeentebestuur rammelt dan ook langs alle kanten. Onze fractie kan niet anders dan concluderen dat deze centrumlinkse coalitie slordig met het belastinggeld van de Ledenaars omspringt. Wat sociaal beleid betreft heeft dit bestuur geen enkele geloofwaardigheid,” besluit N-VA-fractievoorzitter An Van Wesemael.

[1] DBFM staat voor Design (ontwerpen), Build (bouwen), Finance (financieren) en Maintenance (het onderhoud) en is een geïntegreerde contractvorm, waarbij de uitvoering van diverse onderdelen van een infrastructuurproject aan één opdrachtnemende private partner of consortium worden overgelaten. Ook veel gebruikt bij scholenbouw.