Dit meerjarenplan mist realisme en financiële voorzichtigheid. En respect? Eerst de pers inlichten, dan pas de gemeenteraad. Cruciale info over subsidies achterhouden: zo verlies je draagvlak!
Het plan voorziet in maar liefst 47 miljoen euro aan investeringen, gefinancierd door 21 miljoen euro aan nieuwe leningen, 3 miljoen euro aan subsidies en 23 miljoen euro aan eigen middelen.
Vooral dat laatste roept vragen op: meer dan 13 miljoen euro zou moeten komen uit de verkoop van gemeentelijk patrimonium, terwijl de ervaring leert dat zulke verkopen vaak vertraging oplopen of minder opbrengen dan gehoopt.
De schuldgraad stijgt fors, waardoor de beleidsruimte voor de toekomst ernstig beperkt wordt.
Oude wijn in nieuwe zakken
Wat ons opvalt, is dat veel grote projecten uit het vorige meerjarenplan gewoon terugkeren. Het lijkt soms meer op een herhaling dan op een vernieuwende visie.
Dit wijst op een gebrek aan voorbereiding, opvolging en daadkracht. Ambitie is goed, maar zonder realistische planning en uitvoering blijven projecten op papier staan.
Onrealistische inschattingen en gemiste kansen
- Veiligheid en leefbaarheid: In tegenstelling tot omliggende gemeenten is openbare orde en leefbaarheid geen prioriteit in dit plan, terwijl dit voor onze inwoners een absolute basisbehoefte is. Het gaat niet alleen om verkeersveiligheid, maar ook om sociale veiligheid en het aanpakken van criminaliteit.
- Lokale economie: Slechts 1.500 euro per jaar wordt uitgetrokken voor het versterken van de lokale handel. Dat is symbolisch en een gemiste kans voor onze ondernemers.
- Mobiliteit: Het STOP-principe (stappen, trappen, openbaar vervoer, personenvervoer) wordt wel genoemd, maar er zijn nauwelijks investeringen voorzien om dit waar te maken.
- Individuele hulpverlening: Het budget blijft zes jaar lang exact gelijk, ondanks indexatie en maatschappelijke evoluties zoals de beperking van de werkloosheid in de tijd. Dit is niet realistisch.
- Sociale woningbouw: De realisatie van het sociaal bindend objectief wordt doorgeschoven naar de woonmaatschappij, zonder eigen gemeentelijke middelen of garanties.
Respect en communicatie
Het bestuur spreekt graag over “respect”, maar in de praktijk werd de oppositie buitenspel gezet. Het meerjarenplan werd eerst aan het personeel en de pers bezorgd, en pas daarna aan de gemeenteraad.
Bovendien werd cruciale informatie over de subsidie voor het Lokaal Dienstencentrum (LDC) pas achteraf gedeeld. Dit is niet alleen onprofessioneel, maar ook ronduit onrespectvol tegenover de oppositie en de burger.
Onze conclusie
Dit meerjarenplan mist realisme, financiële voorzichtigheid en daadkracht. De ambitie is groot, maar de fundamenten zijn broos. Veel grote projecten uit het vorige MJP keren terug, wat het geheel een copy-pastegevoel geeft en wijst op een gebrek aan vooruitgang en opvolging. Zonder betere voorbereiding, opvolging en échte inspraak van burgers dreigt Lede kansen te missen en beleidsruimte te verliezen. N-VA vraagt om meer transparantie, realistische plannen en échte keuzes die de toekomst van onze gemeente veiligstellen.
